معرفی حیدر یغما شاعر معاصر نیشابوری و شرح ظرائف شعری او

در ادوار شعر فارسی شاعرانی مکتب نرفته و خط ننوشته اما دارای قریحه شعری وجود داشته‌اند که بندرت در تذکره‌ها از آنان سخنی رفته است. در مقاله حاضر به بررسی اشعار یکی از این شاعران در دوره معاصر با نام «حیدر یغما» (1302-1366)می‌پردازیم. این پژوهش در سه محور اصلی اشعار یغما را می‌کاود: اول مختصات شاخص ادبی شعر یغما: در این مبحث سعی شده است نوآوریهای شاعر در علوم بلاغی ذکر شود و سپس مضامین شعری او بررسی شده است. اشعار او دارای تنوع مضامین بوده و برخی از اندیشه‌های والای انسانی جزء مضامین شعری اوست. بسیاری از مضامین انتخاب‌شده برای اشعار آئینی او نیز بدیع و خلّاقانه است. از مضامین دیگر اشعار او رنج و مشقت قشر زحمتکش جامعه می‌باشد که او خود نیز از این گروه بوده است و به‌خوبی آن را انعکاس داده است. در ادامه پاسخگویی‌ها و همسویی‌های اشعار یغما با شاعران بزرگ ایران بررسی شده است. دوم، مختصات فکری و جهان‌بینی شاعر: وی اغلب از عدم دلبستگی به دنیا و ناپایداری آن سخن می‌گوید. در برخی از ابیاتش جبرگرایی دیده می‌شود؛ گاهی نیز به اختیار در آدمی اشاره دارد. سوم، نازک‌خیالی‌ها و باریک‌اندیشی‌های یغما: این مختصه از اشعار یغما سبب گردیده است تا تلخی زندگی پرمشقت شاعر در لابلای نازک‌خیالی‌های او مخفی شود و منجر به لذت ادبی در مخاطب گردد. هدف اصلی این مقاله معرفی یکی از معدود شاعرانی است که علیرغم نداشتن سواد مدرسه ای شعر بسیار زیبا سروده اند و نامشان باقی مانده است.